Umfragen » regarder avec envie alors

Mijn verloskundige gaf deze woorden van wijsheid bij mijn eerste echo. Er waren al vroeg dagen dat ik me zeker ziek voelde. En een mooi lang stuk in het midden toen ik me zo Nike Air Vapormax Hombre ontroostbaar radeloos voelde als een gewonde Nike Air Max Motion Womens hardloper. Het bleek moeilijk om de stem van de atleet in mijn hoofd te negeren en daadwerkelijk naar mijn huidige lichaam te luisteren (en te accepteren). Waar was die rit waar ik van moest genieten ?!

En toen begon ik de fladderingen te voelen die veranderden in stoten, rollen, kronkels en vol met karatekarbonades in de ribbenkast. Het schopte me een beetje. Ik ben geen klonterige aardappel! Ik ben geen "voormalige" atleet of minder sterk. Ik ben gewoon zwanger. Kweker-van-klein-mens! En dat is best cool. Ik heb twee hersens en vier benen!

Ik weet nog steeds niet waarom ik zo zenuwachtig ben voor deze race. Ik zou mijn doel van 2:00 willen halen, maar als ik dat niet doe, zal dat eerlijk gezegd ook goed zijn, zolang ik nog PR ben. ??

Ik werd wakker en ging voor een gemakkelijke twee mijl Nike-Air-Max-720-Homme-c-49_51.html lange shaking-out-the-legs-run en nam toen deze kleine furball als bad. Mijn longen waren behoorlijk strak - ik hoop dat dat komt omdat ik nerveus ben. (Ik at een bananensandwich als ontbijt, maar ik ben er net zo ziek van om ze te fotograferen als jij ze ziet.)

Ik vind het geweldig dat mijn blog van twee jaar oud betekent dat ik kan terugkijken en zien wat ik op een bepaalde dag heb gedaan en dat als ik een race herhaal (zoals ik dit weekend zal doen!), Ik mijn samenvatting kan herlezen en terugkijk op herinneringen van de expo (Oké, dus ik schrijf nu langere berichten.)

Vorig jaar vertelde Joel me dat ik twee dagen voor de race 8 mijl aan intervallen moest doen. Waarom? Ik heb geen idee. Maar dat deed ik, en het was behoorlijk ellendig. Vandaag heb ik gewoon wat gewandeld en wat yoga gedaan en ik ga een grote hechtingstijd hebben met Adidas Zx Flux Herren mijn schuimroller.

Ik heb nog maar een paar weken voordat we deze kleine mens ontmoeten, maar ik heb de eerste van vele lessen al geleerd van mijn kleine coach. Ik heb geleerd om te stoppen en te zijn. Ik heb geleerd dat ik meer ben omdat mijn kilometerstand minder is. Dat de snelheid en gratie waarmee ik steeg en afdaalde niet afnemen dat ik nog steeds op de toppen van bergen sta. Ik ben nog steeds mezelf, nog steeds hier in deze prachtige wereld met de toegevoegde bonus dat ik het gezelschap heb van een kleine zich ontwikkelende passagier aan boord. Heck, ik heb zelfs eindelijk omarmd dat ik in goede conditie ben!